Hasil daripada luruhan nuklear menyeluruh daripada letupan nuklear Castle Bravo 1954, pengarang Nevil Shute menulis novel popular On the Beach yang telah dilancarkan pada tahun 1957, dalam novel ini begitu banyak guguran yang dihasilkan dalam perang nuklear hingga semua kehidupan manusia terhapus. Walau bagaimanapun andaian bahawa semua umat manusia akan mati selepas perang nuklear dan hanya "lipas akan bertahan" secara kritikal diperkatakan dalam buku Would the Insects Inherit the Earth and Other Subjects of Concern to Those Who Worry About Nuclear War (Adakah Serangga Akan Mewarisi Bumi dan Subjek Lain yang Perlu Diberi Perhatian untuk Mereka Yang Risau Tentang Perang Nuklear) pada 1988 oleh pakar senjata nuklear Philip J. Dolan.

Pada tahun 1982, aktivis pelucutan senjata nuklear Jonathan Schell menerbitkan The Fate of the Earth, yang dianggap oleh ramai sebagai pembentangan pertama yang memperdebatkan dengan teliti dan membuat kesimpulan akan kemungkinan besar kepupusan dari perang nuklear. Walau bagaimanapun, andaian yang dibuat dalam buku ini telah dianalisis dengan teliti dan telah dipilih untuk menjadi "agak meragukan".[17] Dorongan untuk kerja-kerja Schell ini, menurut ahli fizik Brian Martin, adalah untuk berhujah bahawa "jika andaian 500 juta orang mati dalam perang nuklear tidak cukup untuk merangsang tindakan (pelucutan senjata), maka sangkaan kepupusan akan (mempengaruhi). Malah, Schell jelas menyokong penggunaan kebimbangan akan kepupusan sebagai asas untuk memberi inspirasi kepada "penyusunan semula lengkap politik dunia".[17]

Kepercayaan dalam "keterlaluan" juga biasa ditemui, dengan contoh kenyataan berikut yang dibuat oleh aktivis pelucutan senjata nuklear Philip Noel-Baker pada tahun 1971 - "Kedua-dua Amerika Syarikat dan Kesatuan Soviet kini mempunyai stok simpanan nuklear cukup besar untuk menghapuskan manusia selama tiga atau empat – ada yang mengatakan sepuluh - kali ganda". Brian Martin mencadangkan bahawa asal-usul kepercayaan ini adalah dari "penentuluaran linear mentah", dan apabila dianalisis ia tidak mempunyai asas dalam realiti.[18] Begitu juga, ia adalah perkara biasa untuk menyatakan bahawa tenaga letupan gabungan yang dikeluarkan pada keseluruhannya Perang Dunia II adalah kira-kira 3 megatan, manakala perang nuklear dengan stok simpanan kepala peledak pada kemuncak Perang Dingin akan melepaskan 6000 kali tenaga letupan Perang Dunia Kedua ini.[19] Anggaran jumlah luruhan untuk mula mempunyai potensi mengakibatkan kepupusan manusia dianggap oleh ahli fizik dan aktivis pelucutan senjata Joseph Rotblat menjadi 10 hingga 100 kali megatanan dalam senjata nuklear sepertimana pada tahun 1976; bagaimanapun, dengan megatanan dunia berkurangan sejak Perang Dingin berakhir, ada kemungkinan bahawa ini masih andaian.[18]

Menurut laporan Bangsa-Bangsa Bersatu 1980 General and Complete Disarmament: Comprehensive Study on Nuclear Weapons: Report of the Secretary-General (Pelucutan Senjata Am dan Lengkap: Kajian Menyeluruh Mengenai Senjata Nuklear: Laporan Setiausaha Agung), dianggarkan terdapat sejumlah kira-kira 40,000 kepala peledak nuklear yang wujud pada masa itu, dengan hasil letupan digabungkan kira-kira 13,000 megatan.

Sebagai perbandingan, dalam Garis masa letupan gunung berapi di Bumi apabila gunung berapi Gunung Tambora meletus pada tahun 1815 – menjadikan 1816 kepada Tahun Tanpa Musim Panas kerana tahap peredupan global oleh sulfat aerosol dan abu yang dibuang– ia meletup dengan daya kira-kira 800 hingga 1,000 megatan, dan menghamburkan 160 km3 (38 bt3) kebanyakannya batu/tefra,[20] yang termasuk 120 juta tan sulfur dioksida sebagai anggaran atas.[21] Letusan besar, kira-kira 74,000 tahun yang lalu, di Gunung Toba mengeluarkan 2,800 km3 (670 bt3) tefra, membentuk danau Toba,[22] dan menghasilkan kira-kira 6,000 milion tonne (6.6×109 short ton) sulfur dioksida.[23][24] Tenaga letupan letusan itu mungkin bersamaan dengan 20,000,000 megatan (Mt) TNT,[25] manakala kesan Chicxulub, berkaitan dengan kepupusan dinosaur, sepadan dengan sekurang-kurangnya 70,000,000 Mt tenaga, yang kira-kira 7000 kali senjata maksimum Amerika Syarikat dan Kesatuan Soviet.[25]

Walau bagaimanapun, perlu diambil perhatian bahawa perbandingan dengan super gunung berapi lebih mengelirukan daripada membantu kerana beza aerosol yang dikeluarkan, kemungkinan besar letusan udara dengan ketinggian senjata nuklear dan lokasi letupan nuklear yang bertaburan secara global ini mempunyai potensi yang berbeza dengan super gunung berapi yang bersifat letusan tunggal dan letusan bawah tanah.[26] Selain itu, dengan andaian keseluruhan senjata dalam simpanan dunia telah dikumpulkan bersama-sama, adalah lebih sukar kerana kesan fratisid nuklear untuk memastikan setiap satu senjata semuanya meletup sekali gus. Walau bagaimanapun, ramai orang percaya bahawa perang nuklear besar-besaran akan mengakibatkan, melalui kesan musim sejuk nuklear, dalam kepupusan spesis manusia, walaupun tidak semua penganalisis bersetuju dengan andaian yang dimasukkan ke dalam model musim sejuk nuklear.[27]